آب مروارید

آب مروارید یا cataract نوعی بیماری چشم با دلایل گوناگون است که با تار شدن عدسی چشم آغاز شده و با افزایش تیرگی و کدر شدن عدسی، بینایی چشم مختل می‌شود. خوشبختانه بیماری چشمی آب مروارید در بیشتر موارد در زمانی که به آن " زمان رسیدن " می‌گویند با جراحی ساده‌ای برطرف می‌شود.

ریشه های بیماری:

این بیماری به دلایل زیر بروز می‌کند:

1. کهولت سن (شایع‌ترین علت)
2. ضربه به سر که موجب اخلال در تغذیه عدسی می‌شود
3. اشعه‌های یونیزه (اشعه X)، اشعه گامای ناشی از تلویزیون‌های قدیمی
4. تماس طولانی با نور آفتاب (پرتو فرابنفش)
5. دیابت
6. ضربه به چشم و عدسی
7. نقصان‌های مادرزادی
8. سوء تغذیه
9. مصرف طولانی مدت بعضی از داروها مثل کورتون ها

 عقاید اشتباه درباره آب مروارید:

عقاید غلطی درباره آب مروارید رایج است، اما باید گفت که آب مروارید:

1. پرده‌ای روی چشم نیست؛
2. براثر استفاده بیش از حد از چشم به وجود نمی‌آید؛
3. سرطان نیست؛
4. از یک چشم به چشم دیگر سرایت نمی‌کند؛
5. سبب کوری غیرقابل برگشت نمی‌شود.

از علامت‌های آب مروارید می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

• دو بینی اشیاء
• تار دیدن که معمولاً در نور روشن بیشتر این اتفاق می‌افتد. معمولاً این حالت برای اولین بار شب‌ها هنگام دیدن نوز ماشین‌ها به صورت هاله اتفاق می‌افتد.
• کدر شدن و به رنگ سفید شیری در آمدن مردمک ها

روش های درمان:

در گذشته جراح چشم عدسی را وقتی کاملاً کدر شده بود از چشم خارج می‌کرد و دید را با عینک اصلاح می‌نمود. اما امروزه متخصصان می‌گویند بهتر است قبل از اینکه عدسی کاملاً سفت شود عمل جراحی انجام گیرد.

در روشی جدیدتر موسوم به اکسترنال از لنزی که از جنس کریستال و گونه‌ای پلاستیک است استفاده می‌شود و هنوز نیز کاربرد دارد. در این روش لنز مصنوعی جایگزین عدسی چشم می‌شود.

تازه‌ترین روش درمان آب مروارید عمل فیکواست. این روش هم برمبنای جایگزینی لنز به جای عدسی است، اما لنز مورد نیاز از جنس پلاستیک شفاف و قابل انعطاف یا به اصطلاح تاشو (foldable) است که آن را توسط ابزار ویژه‌ای لوله کرده و از سوراخی در قرنیه به اندازه ۳ میلیمتر وارد کپسول عدسی قبلی که اکنون از چشم خارج شده‌است می‌کنند و لنز درون کپسول باز می‌شود و به حالت مطلوب درمی‌آید.